ویلیام گلاسر معتقد است پاسخ در تمایل به «کنترل» کردن ماست.

ما در روابط دوستانه نیازی به کنترل و تغییر دیگری نمی بینیم. او را می پذیریم و سعی می کنیم با عیب و حسن او کنار بیاییم و از بودن در کنارش لذت ببریم.

ولی در زندگی مشترک اغلب زوج ها به شدت تمایل به کنترل و تغییر دیگری دارند تا با خواسته ها و ایده آل هایشان نزدیک تر شود.
غافل از این که ما قادر به کنترل و تغییر دیگران نیستیم.

همین تلاش دائمی برای کنترل و تغییر دیگری باعث می شود ما نتوانیم حقیقتا از بودن در کنار یکدیگر لذت ببریم.

  روزی که متوجه بشویم این موضوع از توان ما خارج است و دست از کنترل دیگری برداریم، صمیمت به رابطه ما برمی گردد.
ویلیام گلاسر را به عنوان منتقد روش متعارف روان درمانی می‌شناسند. کسی که معتقد است قسمت عمده‌ی آنچه ما به نام بیماری‌های ذهنی و روانی می‌شناسیم، بخشی از ویژگی‌ها و رفتارهای یک انسان سالم است! فقط به دلیل اینکه ما منطق رفتارهای خودمان و دیگران را به درستی نمی‌فهمیم، نمی‌توانیم به سادگی آنها را تغییر دهیم و ترجیح می‌دهیم از برچسب‌های پیچیده برای آنها استفاده کنیم. دغدغه‌ی اصلی گلاسر، افزایش شادی و رضایت و مسئولیت پذیری انسان‌هاست.

گلاسر معتقد بود که بسیاری از بیماریهایی که ما به عنوان بیماری روانی میشناسیم، اساساً به درمان دارویی نیاز ندارند. تنها استثنا مواردی است که آسیبی جدی در ناحیه ای از مغز وجود دارد یا بیماری مشخصی با ریشه های شیمیایی نظیر آلزایمر گریبانگیر فرد شده است.

او اضطراب، افسردگی، عصبی بودن، وسواس، اختلال دوقطبی و سایر بیماریهای مشابه را بیشتر یک «برچسب» بیماری می داند تا یک «بیماری واقعی». او معتقد است که انسانها در شرایط پیچیده محیطی به نقطه ای می رسند که ترجیح میدهند این «برچسب»ها را بپذیرند تا اینکه مسئولیت رفتار و تصمیم گیری و انتخابهای دشوار را در اطراف خود بر عهده بگیرند.
گلاسر معتقد است که در بلندمدت، تنها چیزی که واقعاً به عنوان «مشکل» در زندگی انسانها وجود دارد، مشکل «رابطه» است. رابطه با دوستان، نزدیکان، شغل و محیط اطراف. اگر انسانها میخواهند زندگی سالمتری داشته باشند باید مدیریت روابط خود را بیاموزند و انگیزه های خود را بهتر بشناسند.

فیروزه سخندانی

روانشناس شخصیت و مشاور ازدواج

پژوهشگر و درمانگر مسائل جنسی